Tweedeling

Gisteren zijn Kees en Paulien komen lunchen, heel gezellig en het eten was goed gelukt. Het is een groot verschil dat we nu in drie dagen al twee keer gasten hebben gehad. Fijn om weer te kletsen en te horen hoe het hen vergaan is in de afgelopen maanden. Ina en Ruud vinden dat het nu allemaal wel lang genoeg geduurd heeft en dat we terug moeten naar normaal, Kees en Paulien zijn heel voorzichtig, geen kussen, handen of aanrakingen. Ik denk dat die tweedeling ook in Nederland te merken is. Een groep die wil stoppen met alle maatregelen en de groep die bang is dat er alsnog weer een nieuwe golf komt. Ik hou mijn hart vast voor alle Engelsen die nu met goedkope reizen naar het buitenland mogen vertrekken en daar de boel gaan besmetten. Eigenlijk moet dat niet kunnen na alle inspanningen die er verricht zijn om de pandemie in te dammen.

Eergisteren gestoken door een wesp, net onder mijn borst. Het deed vreselijk pijn rond de hartstreek. Ik dacht eerst daar aan maar het was een hele vreemde pijn. Na de eerste steek vloog hij weg en prikte nog in mijn vinger. Daar heb ik geen last van, op mijn buik is er een grote rode en pijnlijke bult die erg warm is. Normaal heb ik geen last van wespensteken dus ik weet niet waarom ik nu zo heftig reageer. Ik probeer met koude compressen de felle reactie wat af te zwakken maar voorlopig lukt dat nog niet erg.

Vanavond voor het eerst eigen sla uit de eigen 'tuin'. Heel leuk dat alles zo goed groeit en we straks, naast sla, ook tomaten, courgette en komkommer hebben. De witte druif die we vorig jaar gekocht hebben doet het ook heel goed, geen druiven nog maar hij groeit elke dag een stukje groter en hoger.

Nog twee weken geduld en dan kunnen we Nicola weer zien. We verheugen ons er erg op (natuurlijk ook op Ewout) en ik ben nu al in kookboeken aan het zoeken naar lekkere recepten. Want het zal wel heel speciaal zijn om elkaar na 4,5 maand weer te kunnen zien en voelen. Wat zal dat fijn zijn.