Tel je zegeningen

Het lijkt alsof dit jaar in het teken staat van: gaan we of gaan we (nog) niet. Met Teun gaat het niet goed maar hij houdt vol en we hopen dat hij nog even bij Mieke en de kinderen mag blijven. Boodschappen doen we niet voor een hele week omdat we, als we terug naar Nederland gaan, de helft weg moeten gooien. Dus morgen nieuwe yochurt en kwark halen. Dus van een keer per twee weken naar twee keer per week.
We realiseren ons hoe geweldig het is als je gezond bent en van elkaar kunt genieten. Daar sta je te weinig bij stil. Ons verblijf hier zou zo anders zijn als een van ons een ernstige ziekte onder de leden had. En dan heb ik het niet eens over de Coronadreiging die de hele tijd aanwezig was en nog is. Want een nieuwe besmettingsgolf ligt op de loer. Dus maar tevreden zijn met wat er is want morgen kan alles anders zijn (zonder fatalistisch te zijn).