Het lijkt alsof dit jaar in het teken staat van: gaan we of gaan we (nog) niet. Met Teun gaat het niet goed maar hij houdt vol en we hopen dat hij nog even bij Mieke en de kinderen mag blijven. Boodschappen doen we niet voor een hele week omdat we, als we terug naar Nederland gaan, de helft weg moeten gooien. Dus morgen nieuwe yochurt en kwark halen. Dus van een keer per twee weken naar twee keer per week.
We realiseren ons hoe geweldig het is als je gezond bent en van elkaar kunt genieten. Daar sta je te weinig bij stil. Ons verblijf hier zou zo anders zijn als een van ons een ernstige ziekte onder de leden had. En dan heb ik het niet eens over de Coronadreiging die de hele tijd aanwezig was en nog is. Want een nieuwe besmettingsgolf ligt op de loer. Dus maar tevreden zijn met wat er is want morgen kan alles anders zijn (zonder fatalistisch te zijn).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
-
Het plan is om komende vrijdag te vertrekken naar de Dordogne en dan is er een eind gekomen aan ons 7 maanden durende verblijf hier. We kunn...
-
De laatste weken van ons verblijf zijn aangebroken en we merken dat er nog best veel moet gebeuren, vooralop het sociale vlak. Gisteren zijn... -
Vanmorgen zijn Q en Caatje vertrokken en is alles hier erg stil. We merken dat we, na al die maanden in eenzaamheid, moeten wennen aan veel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten