Terug in Frankrijk

Na een reis van 2400 kilometer zijn we weer in ons Franse huis. De reis verliep goed, we zijn twee dagen in de Waver geweest bij Q en Caatje. Het was heel fijn om Caatjes verjaardag te vieren, samen met haar vrienden die Q als verrassing op de Botshol had uitgenodigd. En heerlijk gegeten (BBQ) natuurlijk. Over alle feestelijkheden lag wel een grote droevige sluier. Teun was voortdurend in onze gedachten en natuurlijk Mieke en alle kinderen en kleinkinderen.  Woensdag was de ceremonie in de buitenlucht bij het huis van Rozemarijn. Het was een prachtige dag op een prachtige plek, jammer dat Teun er niet van heeft kunnen genieten. Zijn kist was beplakt met zijn kunstwerken. Isabel zong een prachtig en ontroerend lied en de toespraken waren indringend en lieten het grote verdriet en verlies zien. De hele dag een beetje van de wereld rondgelopen. Je kon niemand aanraken, troosten of gedag zeggen of kussen. Dat gaf alles een surealistisch tintje en ik merkte dat het moeilijk was om echt contact met mijn familie en allerlei kennissen te maken. Het was goed dat we bij Jet konden overnachten voordat we donderdagochtend weer terug naar Frankrijk vertrokken via een totaal verlaten camping in Varzy, aan een meertje. Op deze manier kon ik weer een beetje bij mezelf komen.

We hebben hier nu voortdurend het gevoel dat we het leven moeten vieren want naast alle Coronadreiging blijven er nog genoeg andere gevaren over. Dus goed voor jezelf en anderen zorgen en van elkaar genieten.