In de winkel en op de wegen wordt het langzaam aan wat drukker. We kwamen wandelaars tegen die vertelden dat ze hun attestation maar half hadden ingevuld, als er politie kwam moesten ze gauw de tijd invullen zodat ze langer dan 1 uur naar buiten konden. Trouwens weer geen politie gezien, nog geen enkele keer.
Terug in ons huisje, na een fantastische lunch buiten in de zon, prijzen we ons gelukkig. Maar de afstand tussen hier en daar is toch wel groot.
Wij zitten hier in Frankrijk en onze kinderen in Nederland. Ze zijn allebei druk aan het werk dus ik denk dat ze ons niet dagelijks missen. Maar het is vreemd dat er in Nederland heel veel gebeurt en dat wij daar part nog deel aan hebben. We worden zeker goed op de hoogte gehouden middels whatsapp en foto's maar zelf meewerken en kijken is toch anders. In onze groententuin wordt hard gewerkt door Nicola om alle groentes (en bloemetjes) voor de komende zomer te kweken. Ons huis, de boerderij, wordt voor de helft door Q verbouwd tot een riante woning. Daarbij neemt hij ook de omgeving mee en is bezig met een hele grote opruiming. Niet echt overbodig en fijn dat oude karkassen van auto's, kapotte wasmachines en CV ketels weg gaan. Zo ook de reservebus die al zo'n 15 jaar of meer staat te rotten aan de weg. Voor reserve onderdelen aangeschaft voor de grote witte Hanomag die we meer dan 30 jaar gehad hebben. Na de verkoop van de bus waren reserveonderdelen overbodig. Er was een grote tak door de bus gegroeid waardoor het weghalen bemoeilijkt en steeds maar uitgesteld werd. Maar de tak is nu afgezaagd en de bus is weg. Q heeft de voorruit en de Mercedesster nog verkocht en de rest is als oud ijzer meegenomen. Iedereen die herinneringen aan de bus heeft, wil ik deze video niet onthouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten