zondag 5 april 2020

Verhaal in 40 afleveringen 14: de leerbeurs

Vandaag een warme dag waardoor ik zin kreeg om het zwembad in orde te maken. Gisteren schoongemaakt en vanaf vandaag loopt het water er in. Normaal laten we het overlopen maar dan blijft het erg koud. Dus nu gaat het voor de helft vol zodat ik er goed in kan zwemmen maar dat het toch niet voortdurend afkoelt. (opde foto is het zwembad helemaal gevuld). Ad gaat oude verwarmingselementen via een pomp warmte laten afgeven. Ben benieuwd of het werkt en het water warmer dan 18 graden wordt.
Als je nu buiten in de zon zit lijkt het wel zomer. Voor de virussen niet zo goed dus ik hoop dat die zich ook gaan terugtrekken. Alles lijkt er op dat er minder mensen ziek worden en opgenomen maar niet te vroeg juichen. In China komt het weer terug.

We hebben een stukje grond vrijgemaakt waar we sla, snijbiet en basilicum hebben gezaaid. Raar om te bedenken dat we misschien hier niet eens zijn deze zomer omdat we, als we eenmaal terug in Nederland geraken, niet meer naar Frankrijk mogen reizen. Maar voorlopig kunnen we niet weg. Alles komt op losse schroeven te staan, bijvoorbeeld komt er deze zomer een Vision Quest? Daar is nog niets over te zeggen. Met de kinderen gaat gelukkig alles goed en dat maakt ons verblijf hier heel acceptabel. We zijn geluksvogels.




In het skidorp werd de een na de ander ziek. Niet gewoon een griep maar een toenemend aantal mensen moest naar het ziekenhuis met ernstige longklachten. De artsen stonden voor een raadsel totdat China eindelijk ook naar het buitenland toegaf dat er een vreselijk virus was uitgebroken. Dit Coronavirus waardde nu rond in Noord Italie waar veel te weinig artsen, IC bedden en verpleging aanwezig was. De besmetting ging razendsnel en de eerste doden werden gemeld. Voor veel mensen werd het virus nog als een heftig griepje afgedaan. Er stierven immers ieder jaar best veel mensen aan een griep. En het waren vooral de ouderen of de mensen die al ziek waren, die overleden. In Noord-Italie waren veel Nederlanders op vakantie. Er was nog geen sprake van een epidemie dus iedereen maakte de afgesproken vakantietijd vol. 

De leerbeurs in Milaan zou een week duren. Alle belangrijke en vooraanstaande schoenmerken, tassenfabrikanten en producenten van leer gaven zoals ieder jaar acte de présence. Alleen uit China waren een aantal afzeggingen gekomen vanwege een of ander virus dat daar heerste.
De Italiaanse manager was teruggekomen van skivakantie. Hij hoestte nog wel maar was min of meer verplicht om met zijn nieuwe collectie op de beurs te gaan staan. Zijn vrouw zou hem assisteren, ook zij hoestte vreselijk. Ze woonden in Milaan en hoorden van verschillende familieleden en vrienden dat ook zij ziek waren en longontsteking hadden. Iedereen kende langzaammar zekeriemand dieaan de gevolgen was overleden. Na een paar dagen werd duidelijk dat veel beursgangers aangetast waren door het virus. Steeds meer stands bleven leeg en bedrijven trokken zich terug vanwege het besmettingsgevaar. Na vier dagen werd de beurs gesloten. Er waren nauwelijks bezoekers en geen vertegenwoordigers meer die bezocht konden worden. Noord Italië ging op slot om een ramp te voorkomen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laatste bericht

Het plan is om komende vrijdag te vertrekken naar de Dordogne en dan is er een eind gekomen aan ons 7 maanden durende verblijf hier. We kunn...