woensdag 22 april 2020

Verhaal in 40 afleveringen 29: Testen

Het confinement zoals in Frankrijk de lockdown heet (geen Engelse woorden in Frankrijk!) wordt door ons vertaald als het koffiemoment. Zo melig zijn we af en toe. Heerlijk lachen om niks. Het begint er op te lijken dat op 11 mei alles weer zijn gang kan gaan. Behalve mensen van 70 en ouder, die moeten voorlopig nog in isolatie blijven. Zijn wij blij dat we 'pas' 69 zijn en dus plannen kunnen gaan maken voor een deconfinement. Daar hebben we nog geen bijnaam voor bedacht.
Hier in Frankrijk zijn er meer dan 20.000 doden gevallen dus het is veel erger dan in Nederland. Hoe dat kan? Waarschijnlijk met name door de mensenmassa's in de grote steden waar iedereen veel te dicht op elkaar woont. Hier in Aveyron daalt het aantal besmettingen en de patienten op de IC.

Vandaag nog een bewolkte dag maar verder aangenaam weer. De barometer loopt vooruit en overmorgen is het weer zonnig en boven de 24 graden. Het is zeer groeizaam weer, nat en warm dus alles groeit stevig door. Ons gras moet voor de tweede keer gemaaid worden. Vorige week zagen we dat ook de velden al gemaaid werden voor gras voor de beesten. Heel vroeg dus.
Net appelbollen gebakken voor Ad, een wekelijkse tractatie bij gebrek aan ander lekkers. Ik vergeet steeds koekjes, nootjes en zo te kopen als ik met die overvolle kar door de winkel rijdt. Maar de 'appelbollekes' zoals oma Bogaarts ze noemde, zijn favoriet. Ze hebben hier niet die velletjes bladerdeeg maar ik snij een guichebodem in vieren en maak daar 4 bolletjes van. Gek, in Nederland smeer je de vierkante velletjes aan elkaar voor een guiche, hier snij je de guichebodem in vieren voor kleinere lapjes.




Met het testen van mensen die al of niet besmet zijn lukt het nog niet zo erg. Er zijn landen waar heel veel getest wordt zoals Duitsland terwijl het in Nederland onbegonnen werk is om een test los te krijgen bij de GGD. Denk maar aan de vader die bij de bevalling wilde zijn, misschien positief was maar met geen mogelijkheid ergens getest kon worden. Uiteindelijk werd het hele gezin maar als Coronagezin bestempeld en kon hij bij de bevalling zijn. Terwijl een test uitsluitsel had kunnen geven zodat hij niet nog twee weken daarna de baby alleen met een mondkapje en handschoenen mocht vasthouden.

Vandaag stond in de krant dat de schaarste aan testen mede komt omdat niet duidelijk is wie die tests gaat betalen. Er zijn voldoende tests en er is genoeg capaciteit om ze te verwerken. Dus toch weer een geldkwestie in plaats van de gezondheid boven aan zetten. En dan met name de gezondheid van al die verzorgenden en artsen die groot besmettingsgevaar lopen of kunnen besmetten. Onbegrijpelijk.
De testcapaciteit van Nederland is in vol bedrijf, zo’n 17.500  testen per dag en als het nodig is kunnen de laboratoria de capaciteit opschroeven naar ongeveer 29.000 testen per dag. Naast zorgmedewerkers kunnen patiënten uit kwetsbare groepen getest worden als dat van belang is voor hun behandeling of verzorging en patiënten met verschijnselen van een coronavirusinfectie die zo ziek zijn dat zij moeten worden opgenomen in het ziekenhuis worden getest. Maar alle andere doelgroepen moeten hemel en aarde bewegen om getest te worden. 

Hoe breed het virus al verspreid is in Nederland wordt onderzocht door Sanquin in samenwerking met het RIVM door bloed- en plasmadonors te testen. Door het testen van een geanonimiseerde totale testgroep wordt bekeken hoe snel de samenleving immuniteit kan opbouwen tegen de ziekte. Gedurende periodes van een week wordt bloed van zevenduizend donors die hiervoor toestemming geven, getest op de aanwezigheid van antistoffen tegen het virus. Die wijzen uit of iemand een besmetting achter de rug heeft. Een persoonlijke uitslag wordt niet gegeven omdat de test niet betrouwbaar genoeg is. De kans dat iemand een foute uitslag krijgt is dan te groot. Als 60 procent van de Nederlandse bevolking immuun is voor corona, zal het virus geen kans meer hebben om zich te verspreiden. Het onderzoek regelmatig worden herhaald om te volgen hoe de groepsimmuniteit zich ontwikkelt in ons land.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laatste bericht

Het plan is om komende vrijdag te vertrekken naar de Dordogne en dan is er een eind gekomen aan ons 7 maanden durende verblijf hier. We kunn...