Frankrijk is in zones verdeeld met als bedoeling dat er in de groene stukken het normale leven weer kan beginnen. De rode gebieden rond Parijs en het oosten van Frankrijk zullen nog langer een streng regime houden. Met ca. 23.000 doden is dit land zwaar getroffen terwijl de maatregelen niet zoveel verschillen van de Nederlandse. Zijn de Fransen kwetsbaarder of zijn hier veel meer ouderen die nu sterven? Maar Aveyron, waar wij toe behoren is een groene zone en aan de overkant van de Lot, de Cantal, is het zelfs wit. Dat was te merken toen we vanmorgen naar de apotheek reden. Wederom geen politie gezien terwijl we nu over een grotere weg reden. In het dorp bij de bakker stond een flinke rij buiten te wachten, er mogen niet meer dan drie mensen tegelijk in de winkel. Ook in de apotheek was er een looprichting uitgezet en mochten er maximaal 3 mensen naar binnen. Op de deur een groot bord: pas de masques. We hebben dus nog steeds geen masker kunnen bemachtigen. In mijn tas heb ik een stuk laken dat ik eventueel om kan binden als dat nodig mocht zijn. Bij de apotheek was het geen probleem om zonder recept de pillen voor mijn bloeddruk te krijgen. Ze kijken in de computer, naam en geboortedatum en ze zien waar je verzekerd bent en welke medicijnen je slikt. En voor 4 euro kreeg ik het doosje mee. Aan de ene kant fijn die digitalisering maar ook wel een beetje eng. Zo hebben we op onze telefoon geen alert gekregen van de Nederlandse staat over de Corona maatregelen omdat ze kennelijk automatisch registreren dat je niet in het land bent. Als ik mijn computer opstart en internet op ga, krijg ik Franse aankondigingen over Corona. Veel (ongevraagde) advertenties zijn in het Frans. Big brother is watching us. Ze weten waar we zijn!
Het weer was de afgelopen twee dagen om depressief van te worden maar dat hebben we maar niet laten gebeuren. De regen kwam met bakken uit de lucht en dat bleef maar voortduren.
De Dourdou, waar we langs reden, was veranderd in een kolkende rode rivier terwijl het in de zomer een smalstroompje is. Nu breekt de zon een beetje door en kunnen we weer naar buiten. Dat houdt de moed er in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten