Het vuur brandend houden

Een groot verschil tussen Frankrijk en Nederland is het belang van een lekker houtvuurtje in de open haard. Er is verder geen verwarming dus voor de vroege ochtenden en de avonden is het heerlijk om een warmtebron in de kamer te hebben. En als het niet echt nodig is, brandt het vuur ook omdat het gezellig is. Maar voor dat vuur is hout nodig en dat gaat best wel hard nu we hier zo lang zijn. Dat wordt hout verzamelen deze zomer. Nu komen we er niet toe omdat het dak prioriteit heeft en voor mij is houtzagen niets. Geef mij maar de laptop in plaats van de kettingzaag.

Gisternamiddag even naar de oude bovenburen geweest om een homeopatisch middel te brengen. Voordat we iets konden zeggen stonden er  vier stoelen buiten op ruime afstand en werden er glaasjes met pruimen in brandewijn geserveerd. We konden niet weigeren terwijl ik dat eigenlijk liever had gedaan omdat er bij hen iedere dag thuishulp over de vloer komt die ook in verpleeghuizen en bij een heleboel andere bejaarden komt. En daar vallen hier in Frankrijk veel doden. Ze gaven toen we weggingen een stapel kranten en tijdschriften mee en opnieuw een doos eieren. Ik heb alles in de auto laten liggen, hopend dat als er een virus op zit dat het dan verdwijnt na verloop van tijd. Vreemd dat je nu bij het minste of geringste pijntje in je keel of op je borst denkt: 'Oh nee'. Maar dat heb ik al een paar keer gehad zonder dat het doorzet dus een beetje een hypochondrische reactie. Ook het herhaaldelijk 's nachts voelen aan je hoofd of dat wel koel is (geen koorts) en ruiken of de neus nog goed werkt.
Dus ook in grote afzondering ligt het beest op de loer.

Vannacht wakker geworden met een beetje paniek: wat als we allebei ziek worden hier. Dan zijn we ver van alles af, maar ook ver van familie en vrienden. Gelukkig rook ik nog goed en was de temperatuur normaal. Mezelf geruststellend ben ik weer verder gaan slapen.