zondag 3 mei 2020

Verhaal in 40 afleveringen 34: Als je haar maar goed zit

De grote boerderijkip zit in de pan. Heel vreemd dat de kop er nog aan zit, die heeft Ad er afgehakt want die wil ik niet in de pan hebben. Zouden de Fransen daar ook iets van eten? Ik kook alles even en snij daarna de poten er af die vanavond op de BBQ gaan. Als de bouillon klaar is gaat het vlees en de helft in de vriezer voor volgende week. Zo probeer ik iedere dag iets anders op tafel te zetten. Gisteren heerlijke geitenkaas uit de oven met verse sla van de buurman. En vooraf meloen met rauwe ham. De dag ervoor merlot, vis met nieuwe aardappeltjes. De dag daarvoor een guiche met artisjokharten. Veel vegetarisch maar erg lekker met verse of ingevroren Franse producten.

Het raampje van Ad is klaar, nu kan hij met de afwerking gaan beginnen. Zoals je op de foto kunt zien moet een groot deel van het dak boven de deur opnieuw met leien worden bedekt nadat er planken op getimmerd zijn.
Gisteren een app gekregen dat  met de aankondiging dat de lockdown, die sinds 17 maart geldt in Frankrijk, vanaf 11 mei geleidelijk wordt afgebouwd maar de noodtoestand wordt verlengd tot 23 juli. De Franse premier Philippe benadrukte dat de lockdown en de noodtoestand niet hetzelfde zijn maar wat het voor consequenties zal hebben voor ons is nog onduidelijk.




Een van de zaken die mensen op dit moment als probleem ervaren is het feit dat ze niet naar de kapper kunnen gaan. Waarschijnlijk gaan de kappers binnenkort weer open en kunnen de Coronakapsels onderhanden genomen worden. Veel mensen schijnen aan videoconferencing mee te doen terwijl ze in een jasje/dasje/vestje zitten met onder de tafel hun pyjamabroek of onderbroek. Maar het kapsel is natuurlijk wel te zien en dat moet goed zitten.
Adrienne werkte al jaren als thuiskapster en had een goedlopend bedrijfje met veel vaste klanten. Door de crisis was dat helemaal stil komen te liggen en ze vroeg zich af hoe ze toch iets voor haar klanten kon betekenen en wat geld kon verdienen. Ze hoorde van diverse kanten dat mensen zelf gingen knippen en bedacht dat dat een idee was. Net als thuisonderwijs, online behandelingen door dokters en psychologen kon ze via het beeldscherm mensen begeleiden bij het knippen.
Haar eerste klant knipte ze al meer dan tien jaar. Ze wist precies wat ze wilde en waar haar zwakke haarplekken zaten. Zo ging het haar van Diana pluizen als het te lang niet geknipt was. Met Skype maakten ze een verbinding  nadat Diana het haar had gewassen en haar dochter José  klaar stond met een schaar. Je eigen haar knippen met behulp van een spiegel was bijna onmogelijk, dat ging altijd fout. Ze moest José eerst moed inspreken want die was doodsbang dat ze het haar van haar moeder zou verpesten.
Adrienne stelde haar gerust. "Je moeder heeft gemakkelijk haar en het groeit altijd weer aan. Dus het is niet zo dat het voor eeuwig verprutst is. We doen geen ingewikkelde dingen, een beetje bijpunten en bijkleuren."
Adrienne had haar oefenhoofd erbij gehaald dat ze nog steeds had uit de tijd dat ze op de kappersvakschool zat. Ze zette er een pruik op en begon met het wegkammen van alle haren naar voren zodat José goed kon zien wat de bedoeling was. Ze haalde een klein plukje terug en dat moest recht afgeknipt worden. Adrienne deed dat niet voor want anders moest ze iedere keer een andere pruik gebruiken. José knipte het eerste stukje  bij haar moeder.
"Prima, en nu gaan we laagje voor laagje terughalen en bijknippen."
Het ging prima. Nadat de achterkant mooi bijgepunt was werd het haar aan de zijkant gefatsoeneerd. Dat was best ingewikkeld en José moest het op haar gevoel doen want hier kon de kapster geen instructies voor geven. Daarna kon het bijkleuren van de uitgroei beginnen. Een half uur later werd het haar gespoeld en waren Diana en José heel tevreden.
"Dat is dan twintig gulden," zei José.
"Nee hoor," zei Diana. "Ik heb met Adrienne afgesproken dat ze tien euro krijgt. Ze moet ons begeleiden en zonder haar hadden we het niet gedaan. Dus er blijft tien euro voor jou over. En als jij nu gaat zitten dan knip ik jou en staan we weer quitte."
José vluchtte de bijkeuken uit. "Ik wacht wel tot de kapper weer open is."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Laatste bericht

Het plan is om komende vrijdag te vertrekken naar de Dordogne en dan is er een eind gekomen aan ons 7 maanden durende verblijf hier. We kunn...