Vanmorgen werd ik wakker met een heldere hemel en een lichte mist boven de rivier. Die trok langzaam open rond 8 uur was alles in een nevel gehuld. Gelukkig werd het al snel zonnig en warm dus als er dingen zijn natgeregend vannacht kunnen ze nu te drogen worden gelegd.
Uit eigen ervaring weet ik dat de eerste nacht het spannends was. "Hoe gaat het, hoe voel ik me, ben ik bang alleen in het donker, wat hoor ik allemaal? "
De tweede nacht ging het al veel gemakkelijker en viel ik in slaap zo gauw de schemer inviel. Als dat nu ook zo is zullen ze de komende nacht veel rustiger slapen en wij dus ook. Want je leeft zo mee met iedereen dat je veel meer lijkt te voelen van hun gemoedsrust.
Hier bij het huis zorgen Ad en Simone twee keer per dag voor water., flessen van 5 liter. Daar zijn ze twee uur mee bezig en gezien de warmte (het wordt vandaag 'maar' 28 graden) zijn het een vermoeiende tochten. Dus zorg ik voor een lekkere lunch en een volle avondmaaltijd, veel meer eten dan ze de laatste dag met de deelnemers gehad hebben want die kun je onmogelijk de ogen uitsteken met allerlei voedsel dat zij niet mogen hebben. Gisteren een lasagna met eigen courgette en tomaat/kaas/paprika, meloen vooraf en een appelbolletje toe. Vanavond maak ik een aardappelsalade en een quinoa salade. Alles vegetarisch en zeer smakelijk met de Franse ingredienten en een komkommer uit eigen tuin.
Voor degenen die dit lezen: graag veel positieve energie sturen naar alle bosbewoners.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten