Mis in Conques

Gisteren naar Conques gereden en daar zo waar een mis bijgewoond om12 uur. Er zaten 3 mensen in de kerk, waaronder wij tweeën. En er waren drie paters op het altaar dus dat ging mooi gelijk op. Het was heel bijzonder om in Conques te zijn zonder toeristen maar met mooi weer. In het voorjaar kan het ook heel rustig zijn maar dan is het koud. Nu hebben we lekker in de zon geluncht op het terrasje voor de kerk. Een hele uitgebreide salade die je waarschijnlijk niet meer krijgt aan het einde van het seizoen. Nu merk je dat ze zo blij zijn dat ze weer open mogen dat ze er alles aan doen om het naar de zin te maken.
We maken het goed, Ad is begonnen met het opgraven van de waterslang omdat daar een stuk van vervangen moet worden. Morgen gaan we naar Rodez om 50 meter waterslang te kopen plus de wekelijkse boodschappen.   
Verder geen nieuws.

Koud

Vandaag een koude dag, dat zijn we niet meer gewend dus wat chagrijnig. Binnen zitten met een trui aan en straks de open haard aan. Maar de verwachtingen zijn goed, het wordt warmer. Gek dat corona steeds meer naar de achtergrond verdwijnt in de media maar zelf voel je nog steeds ieder keelpijntje of hoestbuitje. In die zin zou het fijn zijn als je het gehad hebt (zonder natuurlijk vreselijk ziek te worden). Maar testen is hier nog niet aan de orde en om daarvoor nu naar Nederland te komen. Steedsmeer vrienden en familie plannen hun reis richting Frankrijk. Nu maar hopen dat de grens na 15 juni inderdaad open gaat. Ons eerste bezoek komt 24 juni, Ina en Ruud. Wat zal het vreemd zijn om na al die maanden isolatie ineens met anderen te praten, face tot face. Je wordt toch een beetje a-sociaal als je voortdurend maar met z'n tweeën bent.

Verjaardag op afstand

Gisteren 6 juni werd Quirinus 34 jaar. Gek om niet lijfelijk te kunnen feliciteren en alleen via whats app te kunnen communiceren. Maar volgens mij heeft hij een super verjaardag gehad. Wij hebben 's avonds op hem geproost. En een cadeau is tegenwoordig ook geen probleem meer met de thuisbezorging. Dat heeft Caatje voor me geregeld.
Het weer is hier wisselvallig maar wel zo lekker dat we buiten lunchen en eten. Maar in de avond maken we toch een klein vuurtje binnen aan. Gezellig en lekker warm.

Het jaarverslag van JTSZO is af. Nu nog de persberichten voor hun 20 jarig jubileum en de klus is weer geklaard. Wil je kijken wat ik gemaakt heb: www.jtszo.nl/jaarverslag-2019
Ad is begonnen met een nieuwe balk voor het schuurtje dat een eind van het huis af staat, vlak bij het bakkershuisje.
Verder geen nieuws. Blijf gezond.

Het regent, o wat regent het

Het regent, o wat regent het
Ik hoor het in mijn warme bed
Ik hoor de regen zingen

Dat horen we zeker in ons bed op het balkon waar de regen op het zeil tikt. Maar gek genoeg slapen we daar gewoon doorheen want alles blijft droog en het voelt heel veilig.
Gisteren weer boodschappengedaan op verschillende plaatsen.Wijn gehaald in Valady, plantjes bij Marcillac en de rest van de boodschappen bij de Netto. Alleen de kwark was daar op (run op vitamine K?) dus moesten we nog naar de Intermarché. Maar het regende af en aan dus thuis konden we toch weinig doen. Ineke waarschuwde nog dat je niet teveel vitamine K moet nemen i.v.m. risico op bloedproppen maar ik denk dat, als je het via levensmiddelen binnen krijgt, er weinig aan de hand is.
Na het 'shoppen' zijn we in het dorp op het terrasje gaan zitten, voor het eerst in drie maanden. Ze kunnen het nog uitzingen maar de bodem van de schatkist is in zicht volgens Jurriaan, de gastheer. Hij heeft zelf twee maanden in België vastgezeten toen hij op bezoek was bij zijn vriendin en de lockdown daar werd afgeroepen. Nu is zijn vriendin in Frankrijk gekomen, zonder problemen.  Ze vertelde dat het in België allemaal veel strikter is, op het terras werd gewoon gekust en handen gegeven. Daar kreeg je in België een boete voor. Het vreemde is dat je op het terras niet mag staan, alleen zitten is toegestaan. Maar in ons dorp wordt niet echt gecontroleerd dus Ad stond gewoon.

De weersverwachtingen hier zijn niet heel erg goed, wel een stuk warmer dan in Nederland, gemiddeld zo'n 18 graden. Komende zondag wordt het beter. Gun jullie ook mooi weer maar deze regen zal toch wel welkom zijn, gezien de droogte.     

Leven in een droom

We waren wat aan het mijmeren en hadden allebei hetzelfde idee: net alsof we in een droom leefden.  Het verblijf hier is zo rustig, eenvoudig en idyllisch en de dagen schakelen zich aaneen. We werken best hard maar op een hele relaxte manier. We slapen als marmotten, we eten en drinken als vorsten en we zijn verliefd op het leven en op elkaar. In feite een soort cadeau dat ons in de schoot is geworpen door de crisis. Wel bestaat bij mij met name de angst dat die droom wreed verstoord wordt als een van ons (of wij allebei) ziek worden maar Ad acht die kans extreem klein. We kunnen wel ziek worden maar volgens hem hebben we genoeg weerstand om de aanval te doorstaan. Daar zal ik dus maar op vertrouwen. Verder eet ik al jaren iedere morgen kwark met vitamine K en dat schijnt te helpen tegen Corona. Alleen nu maar hopen dat dit nieuws nog niet tot Frankrijk is doorgedrongen en de kwark op is want vanmiddag gaan we weer voor onze wekelijkse boodschappen. Ook naar een verre supermarkt waar ze biologische forellen hebben uit de Pyreneeën. Dus vanavond ga ik vis met rijst en sla eten, vanaf morgen weer normaal voedsel.
Het vasten is voorbij. Lekker mijn eerste kop koffie vanmorgen in 7 dagen. Wat smaakt dat dan lekker. Dat is een groot voordeel van 8 dagen geen eten en alleen wat groentensap en groene thee drinken: daarna smaakt alles zo speciaal. Zelfs een rijstwafel (Tempex volgens Ad) is een tractatie!

Fruit

Vanmorgen als ontbijt fruit gegeten, heerlijk. Jammer dat er niet veel was, alleen sinasappel en appel maar het smaakte goed. Het vruchtvlees van de sinasappel niet opgegeten, dat is wat heftig na 4 dagen vasten. Het is mooi weer, warm en zonnig. We krijgen hier veel nieuws over de betoging op de dam en de rellen in Amerika. Een soort nieuw virus maar nu terecht. Tijdens mijn werken op het Bijlmer Parktheater (almeer dan 10 jaar geleden) merkte ik vaak hoe Surinamers bijvoorbeeld zich de underdog voelen en behandeld worden als tweederangs burgers. Ondanks al die mensen die zeggen dat ze niets tegen gekleurde mensen hebben, maar ondertussen. Ik begrijp de protesten op de Dam en ook de meningen van de artsen die boos zijn. Moeilijk dilemma en nu maar hopen dat er geen nieuwe uitbraak komt. Dat zou rechts (Wilders en Baudet) behoorlijk steun geven. 
Gisteren heeft Ad gemaaid (na voorbeeld van Quirinus) en het erf begint er als een gazon uit te zien.We gaan de plek voor het vuur iets verplaatsen en hebben allerlei andere klussen op een lijst gezet. Het wordt nog werken geblazen hier, zeker nu ik weer mag eten straks en weer energie genoeg heb.
Alle fruitbomen staan er hier goed bij. Appels, peren, grote pruimen, kleine pruimen en onnoemelijk veel bramen. De vijg heeft 1 vijg maar groeit goed. De moerbeiboom heeft een enorme spurt gemaakt en zit vol vruchten, dat wordt smullen. 

Tot na de zomer

Gisteren vanuit ons buitenbed een prachtig onweer gezien. Niet al te heftig maar wel met mooie flitsen en wat regen. Daarna rook alles fris en nieuw. Ook voor onze groententuin een lekker buitje.
Vandaag de laatste vastendag, morgen en overmorgen weer opbouwen maar dat is altijd heerlijk omdat je dan weer wat mag eten. Dus morgenvroeg wat fruit, tijdens de lunch kwark en 's avonds soep, ik verheug me er nu al op.
Vanmorgen was het mistig door de regen maar al snel verdwenen de wolken en kwam de zon weer branden op ons bed. Zo worden we echt uit bed gejaagd.
We hebben besloten om te blijven tot na de zomer. Dat geeft ook wel een rustig gevoel. Nu kunnen we de leiding naar de bron venieuwen. Er moet zo'n 50 meter slang uitgegraven worden en vervangen. Er moet nieuw kachelhout komen en verder kunnen we alle andere klussen die er altijd zijn in alle rust afwerken totdat Nicola en Ewout langskomen en daarna de Vision Quest van start gaat van 1 t/m 8 augustus. Quirinius en Caatje zijn ook van plan om te komen maar dat wordt september. En daarna gaan wij weer huiswaarts. Wat zal het fijn zijn om iedereen weer te zien en misschien is het gevaar tegen die tijd zo klein dat we ook even kunnen knuffelen en een Frankrijkdiner geven. Wat zou dat goed zijn.