Verhaal in 20 afleveringen 16: Pandemie 2020

In  Nederland is het nu voor het eerst warmer dan hier maar ik gun het iedereen van harte. Na al die regen en modder zal het heerlijk zijn om de zon te voelen. Hier wordt hard gewerkt om de verwarming van het zwembad te regelen zodat ik niet hoef te bevriezen. Gisteren en vandaag twee balansdagen en dan heb ik het sowieso iets kouder dus morgen wordt de eerste poging gedaan om het water in te gaan. Zal laten weten hoe koud het is.
Boris Johnson ziek op de IC, dan realiseer je je dat dit virus opereert zonder aanziens des persoon. Rijk of arm, als het je moet hebben dan ben je de sigaar. Maar als je arm bent zul je er waarschijnlijk daarna nog meer last van hebben.
Voor het eerst matig positieve berichten. Ik hoop dat dit doorzet en we voor de winter weer thuis kunnen komen. Grapje, ik denk dat het mei zal worden of anders juni. 
Met de camera bij onze afvalput hebben we enkele zevenslapers met een wollige staart (of het zijn hele speciale muizen) maar ook een vos gesignaleerd. Hij scharrelde in de compost en haalde er nog iets eetbaars uit. Als we het aan de buurman vertellen wordt er zeker op gejaagd in verband met zijn kippen.

In de 12e eeuw, ten tijde van de pest, duurde het meer dan 15 jaar voordat de ziekte zich via China naar Europa had verplaatst. Nu is dat een dag, een uur? Alle snelle verbindingen tussen landen hebben ervoor gezorgd dat dit virus zich zo snel kon verspreiden en een wereldwijde pandemie kon veroorzaken. Gezondheidsorganisatie WHO heeft op 11 maart COVID-19 verklaard tot pandemie, oftewel een epidemie op wereldwijde schaal. Eerst werd het gezien als een internationale gezondheidscrisis in verschillende landen. Maar nu de de ziekte zich op grotere schaal verspreidt in verschillende landen op verschillende continenten en relatief veel mensen door de ziekte worden getroffen is er sprake van een pandemie. Volgens het hoofd van het WHO is het nog mogelijk om de snelle verspreiding van het virus te stoppen. "We zitten in hetzelfde schuitje en moeten juist handelen en kalm blijven", aldus Ghebreyesus. Maar dit heeft hij een kleine maand geleden verklaard, nu is het wel duidelijk dat er voor sommige landen zoals Amerika het ergste nog moet komen.
Er zal wellicht een nieuwe tijdsaanduiding komen: het voor- en na-Corona tijdperk. Want dat er het een en ander  gaat veranderen is bijna niet te voorkomen.

Verhaal in 40 afleveringen 15: eerste zieke in Nederland

Iedere dag een blog schrijven, niet altijd gemakkelijk. Maar ik lees op verschillende berichten dat een vast ritme goed is in deze dagen van afzondering en gebrek aan sociaal contact. Dat vaste ritme hebben we zeker en er is een bezigheid bijgekomen: het zwembad. Nu nog te ondiep maar ik denk dat ik er overmorgen voor het eerst in ga zwemmen. Als je dat probeert als het te ondiep is, haal je je knieën open (is vroeger al een keer gebeurd, heel pijnlijk). Vandaag en morgen soepdag dus allerlei groentes worden in een grote pan klaargestoomd.
We krijgen iedere dag knuffels uit Nederland van Brenda. Heel leuk om daar 's morgens naar te kijken en naar de grappige video's die ze erbij doet. Sommigen stuur ik door dus nu weten jullie waar ze vandaan komen.
In Nederland is Quirinus een grote opruiming aan het houden. De roestige bus gaat weg en alle ijzeren voorwerpen die als eventuele reserveonderdelen verzameld zijn. En de resten van de Honda die ook nog steeds in de schuur stond. De ijzerboer is er blij mee. Een buurman vond dat de resten van de bus niet weg mochten: dat was een beschermd dorpsgezicht van de Waver.

We realiseren ons steeds meer hoe fijn het is dat er thuis niets aan de hand is en iedereen gezond lijkt. Anders zouden we zeker op het puntje van de stoel zitten om te vertrekken. Op dit moment is Aveyron een gebied met relatief erg weinig zieken en doden. Dus geen betere plek om te verblijven en dat vinden de kinderen ook. Mondkapjes worden hier binnenkort verplicht maar je mag ze zelf maken dus dat is geen probleem. Maar als de NRC zegt dat dit twee jaar kan duren dan word ik toch een beetje onrustig.

Op 18 februari zit een ondernemer in een vliegtuig van de Belgische luchthaven Zaventem naar Milaan-Malpensa. Hij werkt in de schoenen- en lederbranche en gaat naar Noord-Italië  voor een leerbeurs. Zijn temperatuur wordt gemeten bij aankomst in Italie maar het land is nog niet in de ban van Corona. Na drie dagen vliegt hij terug zonder enige klachten en onbewust van het virus dat hij met zich meedraagt. In Nederland gaat hij carnaval vieren in Tilburg en de volgende dag in zijn eigen woonplaats. Na carnaval gaat hij aan het werk maar voelt zich niet echt lekker. Een week na zijn verblijf in Italie verergeren zijn klachten maar hij denkt dat hij griep heeft. Pas als hij, tijdens familiebezoek, erge druk op zijn borst voelt vermoedt hij Corona. De ambulance die door de huisarts wordt ingeschakeld houdt gelukkig meteen rekening met Corona maar een test moet duidelijkheid geven.

Hij wordt wel naar het ziekenhuis vervoerd en geisoleerd. Zijn klachten en de testuitslagen zijn aspecifiek. Rotterdam  is de enige plek waar getest kan worden en daar wordt zijn bloed naar toe gestuurd. Vlak daarna komt het RIVM met een persbericht en krijgt Minister Bruno Bruins tijdens een OP1 uitzending een briefje: De eerste Coronapatient is in Nederland opgenomen. De sociale media ontploffen en er verschijnen foto's van hem met carnaval. Zelfs café's waar hij nooit geweest is worden genoemd als besmettingshaard.
De GGD start direct met contactonderzoek, een lijst met honderd namen die gebeld worden en twee keer per dag hun temperatuur op moeten meten. Directe familieleden worden getest. Zijn vrouw, broer en jongste dochter zijn besmet maar andere familieleden hebben gelukkig niets.

Hij ligt in een aparte kamer in het ziekenhuis en het lijkt beter te gaan. Plotseling verslechtert zijn situatie, zijn bloeddruk daalt dramatisch, hij wordt beademd en krijgt een paar liter vocht toegediend. Pas op 1 maart voelt hij zich iets beter en op 2 maart is hij twee dagen koortsvrij en mag hij naar huis. Omdat zijn vrouw en dochter ook besmet zijn kunnen ze samen van alles doen in huis maar ze moeten 2,5 week binnen blijven.
Hij weet nog steeds niet waar hij het virus heeft opgelopen. Op de beurs of in het hotel? Misschien wel op de terugreis in het vleigtuig. Hij zal nooit weten.

Verhaal in 40 afleveringen 14: de leerbeurs

Vandaag een warme dag waardoor ik zin kreeg om het zwembad in orde te maken. Gisteren schoongemaakt en vanaf vandaag loopt het water er in. Normaal laten we het overlopen maar dan blijft het erg koud. Dus nu gaat het voor de helft vol zodat ik er goed in kan zwemmen maar dat het toch niet voortdurend afkoelt. (opde foto is het zwembad helemaal gevuld). Ad gaat oude verwarmingselementen via een pomp warmte laten afgeven. Ben benieuwd of het werkt en het water warmer dan 18 graden wordt.
Als je nu buiten in de zon zit lijkt het wel zomer. Voor de virussen niet zo goed dus ik hoop dat die zich ook gaan terugtrekken. Alles lijkt er op dat er minder mensen ziek worden en opgenomen maar niet te vroeg juichen. In China komt het weer terug.

We hebben een stukje grond vrijgemaakt waar we sla, snijbiet en basilicum hebben gezaaid. Raar om te bedenken dat we misschien hier niet eens zijn deze zomer omdat we, als we eenmaal terug in Nederland geraken, niet meer naar Frankrijk mogen reizen. Maar voorlopig kunnen we niet weg. Alles komt op losse schroeven te staan, bijvoorbeeld komt er deze zomer een Vision Quest? Daar is nog niets over te zeggen. Met de kinderen gaat gelukkig alles goed en dat maakt ons verblijf hier heel acceptabel. We zijn geluksvogels.

In het skidorp werd de een na de ander ziek. Niet gewoon een griep maar een toenemend aantal mensen moest naar het ziekenhuis met ernstige longklachten. De artsen stonden voor een raadsel totdat China eindelijk ook naar het buitenland toegaf dat er een vreselijk virus was uitgebroken. Dit Coronavirus waardde nu rond in Noord Italie waar veel te weinig artsen, IC bedden en verpleging aanwezig was. De besmetting ging razendsnel en de eerste doden werden gemeld. Voor veel mensen werd het virus nog als een heftig griepje afgedaan. Er stierven immers ieder jaar best veel mensen aan een griep. En het waren vooral de ouderen of de mensen die al ziek waren, die overleden. In Noord-Italie waren veel Nederlanders op vakantie. Er was nog geen sprake van een epidemie dus iedereen maakte de afgesproken vakantietijd vol. 

De leerbeurs in Milaan zou een week duren. Alle belangrijke en vooraanstaande schoenmerken, tassenfabrikanten en producenten van leer gaven zoals ieder jaar acte de présence. Alleen uit China waren een aantal afzeggingen gekomen vanwege een of ander virus dat daar heerste.
De Italiaanse manager was teruggekomen van skivakantie. Hij hoestte nog wel maar was min of meer verplicht om met zijn nieuwe collectie op de beurs te gaan staan. Zijn vrouw zou hem assisteren, ook zij hoestte vreselijk. Ze woonden in Milaan en hoorden van verschillende familieleden en vrienden dat ook zij ziek waren en longontsteking hadden. Iedereen kende langzaammar zekeriemand dieaan de gevolgen was overleden. Na een paar dagen werd duidelijk dat veel beursgangers aangetast waren door het virus. Steeds meer stands bleven leeg en bedrijven trokken zich terug vanwege het besmettingsgevaar. Na vier dagen werd de beurs gesloten. Er waren nauwelijks bezoekers en geen vertegenwoordigers meer die bezocht konden worden. Noord Italië ging op slot om een ramp te voorkomen. 

Verhaal in 40 afleveringen 13: Italië

Tijdens de lunch buiten naar de Mattheus Passie geluisterd. Wat is dat toch mooie muziek en zo jammer dat hij dit jaar niet uitgevoerd kan worden. Ohoofd vol bloed en wonden,  ik moest denken aan al die mensen die nu op de IC's liggen te vechten voor hun leven. En als ze het overleven waarschijnlijk nog jaren last hebben. het is de vraag of je dat moet willen. Het lijkt me voor artsen ook een vreselijk dilemma of ze een oud persoon nu wel of niet op moeten nemen en in isolatie moeten houden of rustig thuis laten, omringd met  familie. Maar hier lijkt de ziekte en alle ellende ver weg. Een beetje onwerkelijk als je beseft dat het in vele grote steden over de hele wereld een hel is, vooral voor arme mensen en diegenen die dakloos zijn. Wat zijn we dan rijk met ons huis in Nederland en ook nog een geisoleerd onderkomen in Frankrijk. We kunnen nergens veiliger zijn dan hier, zolang we niet door de Fransen terug naar huis worden gestuurd. Maar aangezien ze volgens mij niet eens weten dat we er zijn zal dat wel meevallen.
We hopen dat die ongelijkheid die nu des te duidelijker aan het licht komt niet gaat leiden tot opstand en plunderingen. Want wat moet je doen alsje geen geld hebt en niets te eten. We houden ons hart vast, vooral voor Amerika.

De twee Chinezen prezen zich gelukkig dat ze nog net op tijd het vliegtuig hadden kunnen nemen om Europa te gaan ontdekken. Ze zouden starten in Rome waar ze in een hotel geboekt hadden dat door Chinezen gerund werd. Rome als bakermat van de beschaving, ze hadden er vier dagen voor uitgetrokken. Daarna zouden ze doorvliegen naar Parijs, Amsterdam en Londen. Thuis hadden ze alle bezienswaardigheden uitgeplozen zodat ze precies wisten waar ze naar toe moesten en waar selfies gemaakt konden worden. Na het Collosseum en de Sint Pieter wilden ze de volgende dag een fonteinentour maken. Helaas voelden ze zich allebei niet lekker. Hoofdpijn en in de loop van de middag een rare droge hoest. Op dat moment dachten ze nog geen moment aan het vreemde virus uit hun geboortestad. De Chinese eigenaar dacht er de volgende morgen wel aan toen de twee heren met hoge koorts op bed lagen maar hij besloot om er niet over te praten. Hij belde een dokter die hen meteen naar een ziekenhuis overbracht. Over het Coronavirus werd niet gesproken, wel dat de longontsteking levensbedreigend was door het zuurstofgebrek dat ze hadden. Heel vreemd dat ze allebei aan dezelfde ziekte leden.

Rond datzelfde tijdstip kwam de Italiaanse manager aan in Milaan. Zijn vrouw haalde hem op van het vliegveld en samen hadden ze een genoeglijke avond in hun vaste restaurant. Twee dagen erna zouden ze naar Noord Italie reizen voor een skivakantie. Samen met hun twee pubers reisden ze naar het skiresort. Ze hadden dit jaar geen huisje gehuurd maar twee hotelkamers. De eerste dag was er een stralende zon en verse sneeuw. Die avond hadden ze hun jongens beloofd dat ze naar de après ski party zouden gaan. Ze wilden als ouders graag toezicht houden op het drankgebruik van hun kinderen. Het was er vreselijk druk en benauwd, de muziek stond keihard en al die bezwete lijven dansten op een veel te klein oppervlak. Ze hadden afgesproken dat ze tot 1 uur zouden blijven en om vijf voor 1 stonden de ouders klaar met de jassen. Het was genoeg geweest.
De volgende dag bleef de man in bed. Hij had in China te hard gewerkt en moest uitrusten. Hij was koortsig maar de volgende dag ging het al weer beter met hem en kon hij alweer een uurtje skiën. Aan het eind van hun vakantieweekje waren de andere drie grieperig en blij dat ze naar huis konden.

Verhaal in 40 afleveringen 12: Pandemie 1918

Gisteren vloog er een helikopter laag over, op zoek naar mensen die verder dan 1 kilometer van hun huis liepen? Het schijnt dat er ook drones worden ingezet maar die hebben we nog niet gezien. Het geluid van zo'n helikopter valt extra op door de stilte, het klinkt bijna als oorlogsmaterieel. De aanvankelijke berusting in het thuiswerken en thuiszitten slaat bij veel mensen om in irritatie. Zelf merken we dat we er af en toe melig van worden. Het is maar goed dat we hier met z'n tweeën zijn want voor anderen (zeker voor onze kinderen ha ha) zijn we - denk ik - erg vervelend met onze grappen.
Het internet is heel langzaam want we kijken zo veel op onze Ipads dat we het aantal te gebruiken MB's via Eutelsat al ruimschoots overschreden hebben. We kunnen nog wel op internet maar het gaat erg traag. Het NRC downloaden kost meer dan 5 minuten en video's kunnen we helemaal niet meer binnen halen. De17e april is er een nieuwe reset dus we moeten nog even voortmodderen. Maar, met vertraging, blijven we wel op de hoogte van alles wat er op dit moment in de wereld aan de gang is.
(Op de foto de maan en de planeet Venus).

GRIEP, Het Verhaal van de Grote Influenza Epidemie van 1918 en de Zoektocht naar het dodelijke Virus, geschreven door Gina Kolata uit 1999. Het boek gaat over de mysterieuze killer van miljoenen mensen die de hele twintigste eeuw werd genegeerd.  In encyclopedien en geschiedenisboeken werd er slechts met enkele regels over geschreven. De historicus Alfred C.Crosby noemt de Spaanse griep van 1918 de vergeten pandemie van Amerika. De griep werd geschrapt uit tijdschriften, kranten, studieboeken en het collectieve geheugen terwijl in het verleden niets in zo'n korte tijd aan zoveel mensen het leven heeft gekost. Dit zwijgen is er wellicht de reden van dat er verder nooit uitgebreid onderzoek is gedaan naar de oorzaken van deze griep.

Het slotwoord van Gina Kolata is bijna profetisch te noemen: "De geneeskunde beschikt over artsen die zijn gewapend met instrumenten die in 1918 niet beschikbaar waren  om de strijd met de moordlustige influenza aan te gaan. Nu heeft men antibiotica, die de bacterien kunnen bestrijden die longontsteking veroorzaken. ....... Wie zegt dat een nieuwe dodelijke griep identiek is aan die van 1918? Is dat virus niet eerder een voorbeeld van wat er kan gebeuren als een griepvirus perfect is uitgerust om mensen te doden? Zal het volgende verschrikkelijke griepvirus wederom een nieuw type zijndat op zijn eigen wijze perfect is uitgerust om mensen te doden? Jefferey Taubenberger denkt in ieder geval dat wij niet kunnen voorspellen hoe het volgende dodelijke griepvirus er uit zal zien. Onze enige hoop is een constante en strenge controle - we moeten altijd op ons hoede zijn voor het wrede beest dat ons ieder moment kan bespringen.
In een of ander lieflijk dorpje in China kan het contact tussen een vogel en een kind de voedingsbodem zijn voor een nieuwe dodelijke griep. Of zelfs kan op dit moment een jonge man of vrouw besmet worden door twee verschillende griepvirussen. Ze vermengen zich in de longen van de betreffende persoon en herschikken hun genen. Uit dit heksenbrouwsel verrijst een nieuw virus, een monster dat net als het griepvirus van 1918 perfect is uitgerust om te vernietigen.
Terwijl wij zelfvoldaan constateren hoe wij de griep, de meest alledaagse van alle infecties, de baas zijn geworden, verzamelt een nieuwe plaag wellicht haar vernietigende krachten. Nu zijn we echter gewapend met een beter inzicht in het verleden, een inzicht dat ons kan helpen de volgende pandemie beter te overleven."

Ik denk dat dit inzicht ons weinig geholpen heeft en helpt.

kort verslag

Vandaag geen inspiratie dus alleen maar een kort verslag van ons verblijf. Vanmorgen lekkere courgettekoekjes gebakken (voor vier keer). Boven bij de vijg gaan we beginnen met het klaarmaken van de grond voor een klein groentetuintje want misschien gaat het daar toch van komen. Ik heb al slazaadjes en snijbiet gekocht en die gaan we proberen. Als we terug gaan naar Nederland zal alles wel door de everzwijnen overhoop gewroet worden, net als bij een vorige poging 15 of meer jaar geleden. De knofloken kunnen we nu nog overal terugvinden (die lustten ze niet, de aardappels wel).
Ons humeur blijft goed en we slapen als vorsten op onze zolder, vaak zonder een keer wakker te worden 's nachts. Hoop dat iedereen in Nederland ook gezond is en blijft. Als ik het goed begrijp is de ziekte een klein beetje op zijn retour. Hoopvol.

Verhaal in 40 afleveringen 11: Als een rat in de val

Als de seringen bloeien..... het lijkt wel de titel van een boek dat ik vroeger eens gelezen heb. Ik denk dat het iets uit de Bouquetreeks was met een romantisch verhaal. Maar de witte seringen staan nu echt in bloei en geuren heerlijk.
Vanmorgen onze tweewekelijkse boodschappen gedaan en dat was echt nodig. Geen yochurt meer, koffie en thee raakten op en er was vooral gebrek aan brood. Gelukkig was er meel in de schappen zodat ik straks zelf gewoon brood kan bakken in plaats van het soort baksteen dat ik uitgeprobeerd heb. Ook alle andere spullen waren genoeg in voorraad. Onderweg geen politie of controle tegengekomen, gelukkig maar want we hoorden net pas dat je alleen nog maar met één persoon in de auto de weg op mocht. En wij zaten gezellig samen in de auto met een gezamenlijke attestation, en dat mocht ook al niet. In de winkel nam iedereen weer veel afstand. Er waren weinig mensen (een stuk of 5) maar ik begreep dat bijna alle boodschappen nu besteld worden en afgehaald.
Ik heb wat zaadjes gekocht voor sla en snijbiet want als we hier nog erg lang moeten blijven kunnen we onze eigen groentes gaan kweken. 

Met onze gezondheid gaat het goed. Behalve met boodschappen doen zien we niemand dus echt aangestoken kunnen we niet worden (hopen we).

Chinees Nieuwjaarop 25 januari , normaal gesproken reist half China van de ene plek naar de andere maar nu is dat verboden. Als je bij familie op bezoek bent moet je er blijven, ben je nog thuis dan mag je niet reizen. Iedereen zit als een rat in de val. De controle is groot.
Het aantal doden loopt behoorlijk op en elders in de wereld beginnen langzaam maar zeker meer besmettingen te komen. Alleen in Rusland schijnt het virus buiten de grenzen te blijven, daar zorgt Poetin persoonlijk voor en in Amerika twittert Trump dat het allemaal fakenieuws is.

Het is dit jaar het jaar van de rat (ja, als ratten in de val) en voordat de Coronavirus zijn intrede deed werd het jaar als een héél speciaal jaar aangekondigd. Dat is en wordt het inderdaad.

• In de omschrijving staat dat Ratten perfectionisten zijn, goed communiceren, leiding geven en alert zijn. (Daar hebben de Chinezen weinig van laten merken met hun late reacties). 
• Het zijn grote strategen en goede politici, hun intuïtie stelt hen in staat om tegenstanders vroeg in het spel te doorzien.  (Denk aan Hongarije en Rusland waar grote veranderingen in deze warrige tijd de burgers door de strot geduwd zijn). 
• Ze zijn sluw en weten hoe ze rijkdom kunnen vergaren (Hoeveel mensen zullen er profiteren van deze crisis? In ieder geval de Amerikaanse republikeinen die met voorkennis hun aandelen verkocht hebben). 
• Ze besteden geld aan hun geliefden, hoewel buitenstaanders hen gierig vinden (Is dat wat Nederland doet en hoe de Italianen en Spanjaarden naar hen kijken?).
• Met hun aanpassingsvermogen en slimheid kunnen ze zich uit elke netelige situatie manoeuvreren (Rutte en Macron of Trump en Poetin). 
• Ze kunnen snel kwaad worden en ze kunnen overdreven kritisch zijn. (We gaan geen extra geld aan de Zuidelijke landen geven, hadden die maar beter voor hun eigen reserves moeten zorgen). 
• Het maakt hen prikkelbaar en zenuwachtig, wanneer de zaken volgens hen niet snel genoeg gebeuren. (Dit lijkt me terecht want het is allemaal vreselijk eng wat er gebeurt en niemand weet hoe lang dit gaat duren en wat de gevolgen zullen zijn). 
• Ratten zijn opportunistisch: ze passen zich snel aan en  kunnen voordeel uit situaties halen voor zichzelf.
  
  Kortom: Ik houd mijn hart vast.